Spīca

betekenis & definitie

ae, f. en (zelden) spīcum, i, n. aar (van het graan). | overdr., van planten, wier bovenste gedeelte op aren gelijkt, Cilissa, krokus, Ov.; de Korenaar (de helderste ster in het sterrenbeeld de Maagd), illustre spicum, Cic