I. ūs, m. het springen, huppelen, de sprong; vand. saltum of saltus dare, doen, Ov.
II. ūs, m.
1. bergachtige-, bosrijke landstreek, bosrijk gebergte, bergpas, ravijn, Pyrenaeus, Nep., Graius, de Alpen, Nep., saltus Pyrenaei, Caes.: weide in het bos, bergweide, soms = landgoed, boerderij (met bergweiden), de saltu agroque deicitur, Cic.
2. fig., saltus damni, moeilijkheid, nadeel, Pl.; vrouwelijk lid.
