ūs, m.
1. het lachen, hominum de te, Cic., alqd in risum vertere, belachelijk maken, Hor., risui sorori tuit, zij werd door haar zuster uitgelachen, Liv., risum dare alci, Hor., of praebere, Iust., iemds lachlust opwekken; meton., het onderwerp van gelach, deus omnibus risus erat, werd door allen uitgelachen, Ov.
2. spot, hoon.