rīsi, risum (2);
1. intr., lachen, in hoc (daarbij), Cic., quid risisti? Ter., ridere γέƛωτɑ σɑρδάνιον, = met verkropte woede lachen („als een boer die kiespijn heeft’’), Cic. | vriendelijk lachen, glimlachen, alci of ad alqm, iemd toelachen, Verg., Cat.: poët. overdr. van zaken, lachen = er vrolijk uitzien, blinken, stralen, omnia nunc rident, Verg., domus ridet argento, Hor., ook = toelachen, bevallen, alci, Hor. | (over iets) zegevierend lachen, zegevieren, muneribus aemuli, Hor.
2. trans., (over iemd of iets) lachen, (iemd of iets) bespotten, uitlachen, alqm, Ter., alqd, Cic., haec non rideo, Cic.; in ‘t bijz., belachelijk maken, alqm, Cic., versus Ennii, Hor., Pyrrhi ridetur largitas a consŭle, Cic.
