stĭti, stĭtum (3);
1. (in een toestand van rust) blijven, blijven staan, wachten, ibi, Caes., Romae, Cic., in regno, Caes. | (na een beweging) stilstaan, ophouden, blijven staan, een stelling innemen, weer vaste voet krijgen (eig. en overdr.), absol., Ter., Caes., extra fores, Cic., cum alqo (nl. om met hem te spreken), Cic.; overdr., in hoc, Cic.
2. zich tegenoverstellen, - verzetten, zich te weer stellen (eig. en overdr.), absol., Nep., alci, Caes., en (overdr.) alci rei of contra alqd, Cic., ad alqd, Caes., m. ne etc., b.v. restitit, ne statua poneretur, Nep.
