1. eig., overgebleven, overig; subst., reliquum, i, n. en plur. reliqua, ōrum, n. rest, overschot, Cic., Liv.; reliquum est m. ut etc., of m. enkele coni., of c. inf., er blijft nog over, dat enz., Cic., nihil est reliqui, er blijft niets over, Cic., reliquum habere alqm, over hebben, Cic., alqd reliqui facere, overlaten, Cic., alqd reliquum facere, b.v. agros, overslaan, voorbijgaan, Cic., vand. nihil reliqui facere, of = niets over laten, Cic., of = niets nalaten, Nep., Caes. | in ’t bijz., achterstallig, pecunia, Cic., subst., reliquum, i, n. en gewl. plur. reliqua, ōrum, n. de rest, het achterstallige, Cic. Plin. ep.; (van tijd) toekomstig, gloria, Cic., tempus, Nep., in reliquum tempus, Cic., of alleen in reliquum, Liv.
2. overdr., het overige, andere, plur. = de overigen, anderen, multitudo, Cic., ex omni reliquo, Cic., quod reliquum est of de reliquo, wat het overige betreft, Cic.; plur., reges, Cic., reliqui omnes, alle overigen, Cic., reliqua, het overige, Cic., of (adv.) overigens, Cic.
