1. bodemloos, diep, mare, Cic., profundae altitudinis convalles, Liv.; vand. (poët.) zich in de onderwereld bevindende, nox Erebi, Verg., Manes, onderwereld, Verg.; s u b s t., profundum, i, n. bodemloze diepte, aquae, Cic., absol., de diepte (der zee), iacere se in profundum, Cic., poët. = de zee, Verg., Ov.; diep (van bossen enz.). | overdr., bodemloos, onmetelijk, onmatig, avaritia, Sall., profundo Pindarus ore, onuitputtelijk rijk van uitdrukking, Hor.
2. (poët.) hoog, caelum, Verg.
