ōnis, f.
1. openlijke verklaring, bekentenis, belofte, absol., Vell., c. gen., bonae voluntatis
Planc. in Cic. ep.
2. in ’t bijz., openbare (officiële) opgave (van naam, vermogen, beroep); meton., (officieel opgegeven) bedrijf, beroep, zaak, kunst, vak, bene dicendi, Cic.
