Woordenboek Nederlands -Latijn

Dr. J.F.L. Montijn (1949)

Gepubliceerd op 14-02-2022

Prōclīvis, prōclīvus

betekenis & definitie

e; a, um

1. eig., bergafwaarts gaande, hellend, glooiend, via, semita, Liv.; subst., per proclive, bergafwaarts, naar beneden, Liv., zo ook in proclive, Auct. bell. Alex.
2. fig., fecisti mihi ex proclivo planum, wat mij duister was, hebt gij mij duidelijk gemaakt, Pl.; afwaarts gaande, proclivi cursu et facili delabi, Cic.; (tot iets) geneigd, bereidwillig; gemakkelijk (te doen), proclivia, het gemakkelijke, Cic., proclive dictu (om te zeggen), Cic., esse in proclivi, gemakkelijk te doen zijn, Ter.

< >