īvi en ĭi, ĭtum, ire,
1. eig., vooraf-, voor-, vooruitgaan, absol., Verg., Liv., alqm per devia, Tac.
2. overdr., in ’t alg., natura praeeunte, Cic., c. acc., famam sui, voorkomen, Tac. | in ’t bijz., (iemd iets) voorzeggen, -lezen enz., ut vobis voce praeirent, quid iudicaretis, Cic. ; iemd een formule voorzeggen, om na te zeggen, verba, carmen, Liv., sacramentum, Tac., praeire alci, Cic., absol., Liv., Plin. ep. ; (als leider) regelen, bepalen, omnia, ut decemviri praeierunt, facta, Liv.
