ŭi, ĭtum (2);
1. in ’t alg., bevallen, behagen, alci, Cic., sibi, met zichzelf tevreden zijn, Cic., Ov., placens uxor, aangenaam, lief, Hor.; ook van zaken, b.v. placet hoc tibi? Cic., m. acc. c. inf., Eutr.
2. in ’t bijz., (op het toneel) bevallen, in tragoediis, Cic .| placet, m. en z. dat. pers. = ik vind goed, het behaagt mij, ik stem ervoor, ik meen, ut doctissimis placuit, Cic., m. ut etc., Cic., c. inf., Cic., m. acc. c. inf., Cic.; (van de senaat enz.) verordenen, het besluit nemen, in het pass. placitum est, men besloot, m. ut etc., Cic., m. ne etc., Eutr., of m. acc. c. inf., Liv.
