I. pīlus, i, m.
1. een manipel der triariërs, centurio primi pili, Caes., primum pilum ducere, centurio van de eerste manipel der triariërs zijn, Caes.
2. meton. = de centurio der triariërs, primus pilus, de centurio van de eerste manipel der triariërs, Liv., ook primipilus, Caes.
II. pĭlus, i, m. een haar; fig., van een kleinigheid, b.v. pilo minus amabo, Cic.
