Woordenboek Nederlands -Latijn

Dr. J.F.L. Montijn (1949)

Gepubliceerd op 20-02-2022

Phīneus

betekenis & definitie

ĕi en ĕos, m.

1. koning te Salmydessus in Thracië, door de goden met blindheid gestraft, een ziener. | daarv. Phīnēĭus en Phīnēus, Phineïsch, van Ph.; Phīnīdēs, ae, m. de Phinide (mannelijke nakomeling van Ph.).
2. broer van Cepheus, die als minnaar van Andromeda met Perseus in strijd geraakte.

< >