suāsi, suāsum (2);
1. (van iets) overtuigen, velim tibi ita persuadeas, me tuis consiliis nullo loco defuturum, Cic., hoc volunt persuadere, non interire animas, Caes., si forte de paupertate non persuaseris, Cic., quomodo mihi persuadeo, Cic., persuadentia verba, Ov. | in het pass. gewl. onpersoonlijk, sibi persuaderi (dat hij er van overtuigd was) eum suam gratiam non repudiaturum, Caes., persuasissimum mihi est, m. acc. c. inf., ik ben volkomen overtuigd, dat enz., Brut. bij Cic. ep., mihi persuasum habeo, Caes., en alleen persuasum habeo, Plin. ep., en persuasissimum habeo, m. acc. c. inf., zelden persoonlijk, si scit et persuasus est, Caecin. bij Cic. ep.: in de abl. absol., quo (malo) viso atque persuaso, men zich daarvan overtuigd houdt, Cic.
2. (tot iets) overreden, overhalen, brengen, verleiden, huic persuadet, uti transeat, Caes., huic persuadet, petat, Sall., persuadet ei tyrannidis finem tacere, Nep., quorum si utrumvis (Pompeio) persuasissem, Cic., absol., persuasit nox, Ter. | in het pass. gewl. onpersoonlijk, his persuaderi non poterat, ut etc., Caes., quod propius Romanos accessisset persuasum (= id sibi persuasum esse) loci opportunitate, Caes.; zelden persoonlijk, persuasa est iureiurando gruis, Phaedr., persuasus fecit, Phaedr., persuasi mori, besloten te sterven, Iust.
