ūs, m.
1. eig., het tonen, ten toon stellen, corpora extra valium abiecta ostentui, als afschrikwekkend voorbeeld, Tac.
2. overdr., het tonen, ten toon spreiden, alci scelerum ostentui esse, Sall. | in ’t bijz., schijn, bedrog, deditionis signa ostentui credere, voor bedrog houden, Sall.; het tonen, aantonen, ut ostentui esset (zodat ik duidelijk toonde), m. acc. c. inf., Tac.
