I. ornātus, a, um, p. adi.
1. uit-, toegerust, van het nodige voorzien, absol., Cic., alqa re, Cic.
2. praegn., prachtig, sierlijk, schoon (voorval van de rede), (vooral superl.) = voortreffelijk, aanzienlijk, hooggeëerd; eervol, erend, dicendi facultas, Cic., locus ad dicendum ornatissimus, Cic.; geëerd, vereerd, alqa re, Cic., ab alqo, Cic.
II. ornātŭs, ūs, m.
1. uitrusting, toebereidselen, in aedibus nil ornati ( = ornatūs), Ter. | meton., uitrusting = kleding, kostuum, uitrusting (van gladiatoren).
2. praegn., versiering, opluistering, urbis, der stad (door kunstwerken), Cic., portarum, Hirt. | overdr., tooi, sieraad, versiering, caeli, Cic., aedilitatis, Cic., verborum, Cic.
