ĭi, n.
1. plicht, verplichting, beroep, officium suum servare of exsequi, Cic., officio fungi, Cic., officium suum deserere of ab officio discedere of officio suo deesse, zijn plicht verzuimen, Cic.; verder = plichtsbesef, plichtsbetrachting. | in ’t bijz., onderworpenheid, gehoorzaamheid (van overwonnenen), in officio esse, Caes., officio continere, Caes.
2. elke plichtmatige handeling. | in ’t bijz., dienstvaardigheid, hoffelijkheid, beleefdheid; liefdedienst, dienst; hulde-, eerbetoon (bij openbare gelegenheden), honneurs, urbana officia, Nep., officium facere, Hor., suprema officia, laatste liefdedienst (nl. de vergezelling van het lijk), Tac.; dienst = ambt, verrichting, bezigheid, maritimum, zeedienst, Caes., legationis, Caes., officium militiaeque labor, Ov.
