oblītus sum (3);
1. eig., vergeten, niet meer denken aan enz., alcs rei, Cic., alqd, Cic., c. inf., Cic., m. acc. c. inf., Cic., obliviscebatur, quis posuisset, Cic.; refl. oblivisci sui, = er niet aan denken, in welke tijd men leeft, Tac., of = zijn gedachten niet recht bij elkaar hebben, Ter.
2. overdr., vergeten, uit het oog verliezen, alcs rei, Cic.; refl. oblivisci sui, zich zelf ontrouw worden, Cic.
