(oblīcus)
1. zijwaarts (ter zijde) gericht, - gaande, - zich bevindende, schuins, scheef, ter zijde-, homines obliqui stant, ter zijde van ons, Cic., ab obliquo, Ov., of per obliquum, Hor., of in obliquum, Liv., van ter zijde, zijwaarts, niet rechtuit.
2. overdr., (van bloedverwantschap) in de zijlinie. | (van de rede) verbloemd, bedekt. | (als grammaticale term) casus obliqui, afhankelijke, de casus behalve de nomin. en vocat., Varr., Quint., allocutio, indirecte rede, Quint. | scheel, scheelziend; jaloers.
