nŭi, nĭtum (2);
I. (iemd aan iets) doen denken, herinneren, alqm de alqa re, Cic.
II. a. in ’t alg., (iemd iets) te bedenken geven, (iemd op iets) opmerkzaam maken, terechtwijzen, waarschuwen, vermanen, alqm alcs rei, Tac., alqm de alqa re, Cic., id ipsum, quod me mones, Cic., en passief, ea, quae a natura monemur, m. acc. c. inf., Cic., moneo quid facto opus sit, Ter., absol., Nep., Sall. | (iemd iets) aanraden, (tot iets) vermanen, trachten te overreden, uitnodigen, id, quod res monebat, Sall., m. ut of ne c. coni., Cic., of m. enkele coni. Cic., c. inf., Cic.
b. in ‘t bijz., (iemd iets) ingeven, velut divinitus mente monita agens, Liv.; (op iets) vooruit opmerkzaam maken, voorspellen, de alqa re, Cic., alqd, Verg. | overdr., (iemd door tuchtiging) terechtwijzen, tuchtigen, puerili verbere moneri, Tac.; aandrijven, -zetten, canes, Prop.
Part. subst., monita, ōrum, n., z. a.
