comp. magnĭfĭcentĭor, sup. magnĭfĭcentissĭmus
1. (van personen) groots, verheven, indrukwekkend; prachtlievend; roemrijk, aanzienlijk; deftig; hoogmoedig, snoevend; hooghartig, fier, edel.
2. overdr., (van zaken) groots, prachtig, schitterend, roemrijk; verheven, pathetisch, ook in ongunstige zin = hoogmoedig, pralend, subst., magnifica, ōrum, n. hoogmoedige taal, Sall.
