ŭi, ĕre
1. eig., verborgen-, verscholen zijn, - liggen, zich verborgen (schuil) houden, verborgen leven, abdite, Cic., in occulto, Cic., poët. c. abl., portu, Hor.; poët., latet sub classibus aequor, is met schepen bedekt, Verg., portus latet, is veilig voor de winden, Verg. | in ’t bijz., in stilte -, ambteloos leven.
2. overdr., geborgen zijn = veilig zijn (voor het ongeluk enz.); alqd latet alqm of alci, iets is voor iemd verborgen, - onbekend, en zo latet, m. volg. afh. vraag, Nep.
