1. onbekend; n e u t r. s i n g.
en p l u r. s u b s t., incognitum, i, n., incognita, ōrum, n., Cic. | niet onderzocht, incognita re, Cic., causa incognita, Cic.2. (vgl. cognosco, 2) niet als het zijne erkend, s u b s t., incognita, ōrum, n. het door de eigenaars niet erkende, Liv.
