is, m. fetiaal (krijgsheraut, bondspriester), plur. fetiales, een college van 20 priesters, die met bepaalde ceremonies een vrede, wapenstilstand, verbond heiligden, geschillen met vreemde staten beslechtten, oorlogen in strijd met de godsdienst (impia) moesten verhoeden, van ontrouwe staten voldoening eisten (res repetere) enz., Cic. De fetialen (gewl. vier), die als gezanten gezonden werden, om verbonden te sluiten enz., heetten fetiales legati of oratores, hun woordvoerder pater patratus, Cic.
Daarvan fētĭālis, e, van de fetialen.
