hĭbŭi, hĭbĭtum (2), naar buiten houden, toesteken, aanreiken;
1. in ’t alg., (personen) ergens bij-, ter plaatse brengen, (getuigen) verschaffen; (zaken) aanvoeren, tonen, voorleggen. | (uit zijn bezit) uit-, overleveren, overgeven.
2. praegn., tonen, doen of laten verschijnen, - vernemen, - kennen; (schriftelijk of mondeling) ter kennis van iemd brengen, duidelijk maken. | verwezenlijken, door daden tonen, bewijzen, betonen, virtutem, Iust., alci fidem, Curt., vocis fidem, zijn belofte nakomen, Phaedr., zich betonen, zich tonen, zijn, alci ministratorem, Suet., professum aaversus Phocenses ducem, Iust., aequalem se omnibus, Eutr.; veroorzaken, bereiden, alci negotium of molestiam, Cic., vias tutas, veilig maken, Ov. | (als gave enz.) aanbieden, toereiken, brengen, verlenen, toestaan, leveren; (in het theater enz.) geven, doen optreden. | in het leven houden, onderhouden.
