coni.
1. en; et . . . et, zowel . . . als, van de ene kant . . . van de andere kant, Cic., ook et . . . que, of que . . . et, b.v. (officia) et servata praetermissaque, Cic., laudesque et grates egit, Liv. | nec (neque) . . . et ( = non solum non . . . sed), niet slechts niet . . . maar, nee miror et gaudeo, Cic.; et . . . nec (neque), niet slechts . . . maar ook niet, et rem agnoscit nec hominem ignorat, Cic. | et (evenals ειτα) bij vragen soms met nadruk vooropgeplaatst, vooral in verbinding met quisquam, b.v. et quisquam dubitabit, quin etc., Cic. | et quidem = en wel, en juist, duo milia iugerum, et quidem immunia, Cic. (vgl. beneden, 2.); zo ook alleen et = en wel, en juist, en voornamelijk, en in ’t bijzonder, en in 't algemeen, Cic. | et etiam, en ook, en zelfs (vgl. beneden 2.), Cic. | et vero, en werkelijk, en in waarheid, Cic.
2. ook, addam et illud etiam, ook nog, Cic.; vand. = zelfs, Cic. | et quidem, ja, maar ook, cruciatus est Trebonius: et quidem a Carthaginiensibus Regulus, Cic. | et etiam en et quoque, ook nog, Cic.; vand. dikwijls alleen et = en ook, en zo ook, en tegelijk, en bovendien, Cic.; et nunc, en (zo) ook thans nog, Cic.
3. maar, nullane habes vitia? imo alia et fortasse minora, Hor.; zo et dikwijls na een ontkennende zin voor sed, Cic.
4. als, dan, na alius, aeque, idem e. a., z. a.
