i, n. uitspraak
1. bevel.
2. edict, manifest, verordening. | in ’t bijz., edict (manifest) van de praetor, waardoor hij bij de aanvaarding van zijn ambt de regels aangaf, volgens welke hij recht zou spreken, Cic., edictum perpetuum, het blijvende, algemeen geldige edict (een verzameling van rechtsregels, die als norm voor de Romeinse rechtspleging uit de vroegere edicten der praetoren samengesteld was), Eutr.; het blijvende censorische edict, Nep.
