Deucălĭōn
betekenis & definitie

ōnis, m. zoon van Prometheus, koning van Phthia in Thessalië, gemaal van Pyrrha.

Daarv. Deucălĭōnēus, Deucalioneĭsch.

< >

Alsjeblieft
Dit artikel kreeg je van Ensie cadeau. Wil je ook bijdragen aan toegankelijke kennis? Klik hier en word vriend van Ensie!

Gerelateerd