ae, f. (oudlatijn: coera)
I. zorg, a. in 't alg., absol., zorgvuldigheid, zorgzaamheid, | c. gen. obi., zorg (voor iemd of iets), verzorging, oppassing, leiding, curam agere alcs (alcs rei) of de alqo (de alqa re), zorg voor iemd of iets dragen, Sall., Liv., | vand. res (alci) curae est, iets is voor iemd een voorwerp van zorg, hij draagt zorg voor iets, beijvert er zich voor enz., Cic., zo ook curae alci est de alqa re, Cic.; curae (sibi) habere alqd (alqm), Sall., Cael. bij Cic.
b. in ’t bijz., leiding (van staatszaken), bestuur, opzicht, ambt, bezigheid, rerum publicarum, deelneming aan enz., Sall. | geneeskundige behandeling verzorging, overdr. cura simplex doloris tui, Cic. | nieuwsgierigheid. — c. meton., schriftelijke arbeid, geschrift. | verzorger, oppasser, opzichter.
II. a. bezorgdheid, onrust, kommer, ook = gewetenswroeging.
b. in ’t bijz., (poët.) de zorg der liefde, minnepijn, liefde. | meton., beschermeling, lieveling, geliefde (ook van dieren).
