Collātĭa

betekenis & definitie

ae, f. oude stad der Sabijnen nabij Rome.

Daarv. Collātīnus, Collatijns, uit of te Collatia; plur. subst., Collātīni, ōrum, m. de Collatijnen, en Collātīnus, bijnaam van L. Tarquinius, gemaal van Lucretia, omdat hij daar woonde.