Călumnĭa

betekenis & definitie

ae, f. in ’t alg., chicane, bedrog, streek, verdraaiing, vervalsing, laster, calumnia timoris, uit (ijdele) schrikbeelden voortgesproten zelfkwelling, Caecin. bij Cic., nimia contra se calumnia, overdreven zelfcritiek, Quint. | in ’t bijz., valse, bedrieglijke aanklacht, caliumniam iurare (van de aanklager) = zweren, dat hij te goeder trouw aanklaagt, Sulpic. bij Cic. ; meton., veroordeling en straf wegens chicane (valse aanklacht), ferre calumniam, Cael. bij Cic.