verti, versum (3),
1. eig., af-, wegwenden, -draaien, -sturen, -leiden enz.; poët. ook c. a c c., Libycas oras, naar enz., Verg., en het pass. mediaal c. a c c., equus fontes avertitur, van, Verg., en refl. avertere = zich afwenden, Pl., Verg. | in ’t bijz., met geweld verwijderen, wegdrijven, aan het wijken brengen, op de vlucht drijven; ontvreemden, ontfutselen.
2. overdr., (iemds neiging, gedachten enz. van iets) afleiden, aftrekken; (iemd van iemd) aftrekken, afkerig -, afvallig maken, vervreemden.
