n. en (vooral in de casus obliqui) Argi, ōrum, m. een landschap in de Peloponnesus met gelijknamige hoofdstad. Daarv.
1. Argēus, uit A., Argivisch, poët. = Grieks in ’t alg.
2. Argīvus, uit A., Argivisch, poët. = Grieks in ’t alg. ; plur. subst., Argīvi, ōrum, m., en (poët.) um, m., de Argiven, poët. in ’t alg. = de Grieken.
3. Argŏlis, ĭdis, f. Argolisch, Argivisch ; subst., het landschap Argolis. | daarv. Argŏlĭcus, Argolisch, poët. = Grieks.
4. Argus, Argivisch, uit A., pater, PI.
