ōnis, f.
1. in ’t alg., oproeping.
2. in ’t bijz., oproeping van deskundigen (vooral van rechtskundigen) ter beraadslaging, vand. later = het verlenen van rechtskundige bijstand, procureurschap; in de verbinding advocationem postulare, petere, dare, consequi = gelegenheid, verlof, uitstel om rechtskundigen te raadplegen of zich rechtskundige bijstand te verschaffen, Cic., Sen.; uitstel, termijn in ‘t alg.; concr., = advocati, zie advocatus, deskundige vrienden (voor het gerecht).
