(ca 1170-ca 1230), de belangrijkste Middelhoogduitse lyricus, minnezanger te Wenen, daarna rondzwervend, diende Duitse vorsten met politieke poëzie, waarin hij de dichtkunst tot grote hoogte bracht. Bekend is zijn verblijf aan hof van landgraaf Hermann v.
Thüringen. Zijn laatste en grootste gedicht, de Elegie, is een oproep aan de Duitse ridders tot de Kruistocht (1227).
