tweede regerende dynastie van Frankrijk, gesticht door Arnulphus, bisschop van Metz (7e eeuw), wiens kleinzoon Pippijn, hertog van Austrasië, majordomus werd onder de Merovingische koningen. Karel Martel, Pippijns natuurlijke zoon, usurpeerde na diens dood in 714 deze positie en versterkte (o.a. door de slag bij Poitiers, 732) zijn aanzien dusdanig dat hij feitelijk heerser (formeel: hertog van Frankrijk) werd.
Pippijn de Korte, Karels zoon, zette de laatste Merovinger af en werd 752 gekroond. De grootste Karolinger is Karel de Grote, die het rijk geweldig uitbreidde, dat in 843 te Verdun onder zijn drie zonen werd verdeeld; Karel de Kale kreeg Frankrijk. De Karolingische dynastie stierf in Italië uit in 875, in Duitsland (met Lodewijk het Kind) in 911, terwijl de Franse Karolingers eindigden met Lodewijk V in 987, toen de Capets hun rijk begonnen.
