(1790—1869), Frans dichter en staatsman, harmonieus, diep- en zacht-melancholisch in zijn poëzie, tevens van een breed lyrisme, waarmee hij de bronnen der dichterlijke inspiratie vernieuwde en verruimde. Lid Acad. franç. 1834, daarna afgevaardigde, bleef onafhankelijk, werd lid van voorlopige regering na revolutie 1848, eveneens van Constit. en Legislat.
Vergadering, maar legde na staatsgreep van (Lod.-) Napoleon (III) op 2 Dec. 1851 al zijn functies neer. Met zijn Méditations poétiques (1820) reeds grondlegger der romantische lyriek in Frankrijk, verwierf hij met zijn rijpere werken Jocelyn (1836), La chute d’un Ange (1838), Raphaël (1849), Graziella (1852, roman), zijn Mémoires en Correspondance wereldfaam.
