(1877-1953), Frans schilder, graveur en ontwerper van tapijten, keramiek en bedrukte stoffen. Vanaf 1892 volgt hij een avondcursus aan de ’École municipale des Beaux Arts’ in Le Havre.
In 1900 gaat hij naar Parijs, volgt lessen aan de ’École de la Rue Bonaparte’ en werkt in het atelier van Léon Bonnat. In 1901 wordt hij in de ’Salon des Artistes Français’ opgenomen en stelt zijn ’Fin de journée au Ha-vre’ ten toon. Dufy is beïnvloed door Van Gogh en de impressionisten. Maar als hij Matisse gezien beeft, geeft hij zijn eerste manier van schilderen op en schildert geen strandgezichten en zeilwedstrijden, ’hommages’ aan Mozart en Claude Lorrain, scènes uit het Bois de Boulogne en paarderennenmeer, maar bevlagde straten en kleurrijke balfeesten en behoort dan tot de Fauves. Dufy wordt een schilder van de vreugde, zonder de realiteit geweld aan te doen. Een ander kenmerk van Dufy is zijn tekentalent, dat doorwerkt tot in zijn schilderijen die altijd iets behouden van een tekening, vooral meer door de donkere kleur der lijnen dan de kleur van de ondergrond, zie twintigste eeuw – eerste helft – schilderkunst – Frankrijk.
