(1471-1528), Duits schilder en graveur, een der grootste Duitse kunstenaars. Hij werkte vooral in Neurenberg, begon in het atelier van Michael Wolgemut, onderging de invloed van Schongauer en reisde in 1494 naar Venetië, waar hij kennis maakte met de renaissance.
Later (1505-1507) ging hij nogmaals naar Italië, waar hij - vooral van de Duitse kolonie in Venetië - veel opdrachten kreeg. In de jaren 1520-1521 maakte hij een reis door de Nederlanden, bezocht o.a. Brugge, Antwerpen en Brussel. Hij is de belangrijkste kunstenaar van de noordelijke renaissance, in wiens werk (vooral zijn gravures) echter nog veel laat-gotische elementen zijn. Dürer maakte studie van de wetmatigheden in de bouw van het menselijk lichaam, alsmede van de perspectiefleer. Zijn reizen naar Italië waren belangrijk voor zijn waardering van het landschap; uit die tijd zijn een aantal fraaie landschapstekeningen bewaard gebleven. De voornaamste werken zijn de Apocalypse (serie houtsneden 1498), het Paumgartner altaar (schilderij 1504, München), Aanbidding der Koningen (schilderij 1504), Feest van de Rozenkrans (schilderij 1506, in Venetië geschilderd, nu in Praag), Adam en Eva (schilderij 1507, Madrid), Het leven van Maria (serie houtsneden 1511), Ridder, Dood en Duivel (kopergravure 1513), De heilige Hiëronymus (kopergravure 1514), Melancholia (kopergravure 1514), portret van keizer Maximiliaan (zowel een schilderij als een gravure, beide 1519), de twee panelen met Johannes en Petrus, Paulus en Marcus (1526, München). Dürer was tevens een bekwaam wiskundige en maakte studie van de perspectief- en proportieleer. In 1528 kort na zijn dood kwamen zijn ’Vier Bücher von Menschlicher Proportion’ uit, zie schilderkunst – Europa – middeleeuwen – inleiding;
zie schilderkunst – renaissance - Dürer;
zie schilderkunst – Duitsland - Ottoonse tijd;
zie schilderkunst – Duitsland – gotiek;
zie schilderkunst – renaissance - Duitsland - inleiding;
zie schilderkunst - Nederland – zestiende eeuw;
zie oostaziatische kunst – Japan - inktschildering.
