wroeten

betekenis & definitie

wroette, h. gewroet ([al snuffelende] in de aardkorst woelen [en gravende zoeken]; door wroeten doen ontstaan): een varken wroet met de snuit in de grond; een gat in de grond wroeten; fig. in eigen ingewanden wroetend, in tweedracht elkaar bestrijdend; met wroeten en tobben komt hij aan de kost, met zwaar, met slafelijk werken.