bn., bw.; wreder, wreedst (1 zonder medelijden; 2 hard, ruw):
1. een wreed mens, zonder gevoel, hardvochtig; een wreed despotisme, onbarmhartig; een dier wreed behandelen, onmenselijk;
2. de tijger met zijn wrede tong, ruwe; wreed knerpte de kiezel, scherp; nog: Z.-N. bw.: zeer, b.v. dat kind is wreed lastig; wreed koud.
