wankelde, heeft gewankeld:
1. zich langzaam en onzeker heen en weer bewegen; onvast staan: deze stoot deed hem wankelen; deze tafel wankelt;
2. fig. weifelen: zijn overtuiging raakt aan het wankelen; aan ’t wankelen brengen.
Gepubliceerd op 11-11-2021
betekenis & definitie
wankelde, heeft gewankeld:
1. zich langzaam en onzeker heen en weer bewegen; onvast staan: deze stoot deed hem wankelen; deze tafel wankelt;
2. fig. weifelen: zijn overtuiging raakt aan het wankelen; aan ’t wankelen brengen.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: