m. vinken (1 dierk. zangvogel, zomervogel in ons land; Lat. fringilla c. coelebs; in Amsterdam: naam van elke kleine vogel; ook, vinkie; 2 vleesgerecht: lapjes vlees opgerold [met een stukje spek of vet], met blind);
1. zie o. a. goudvink; verg. luistervink; Z.-N. luisteren gelijk een vink, scherp;
2. blinde (Z.-N. loze) vinken met worteltjes.
