vervulde, h. vervuld (1 eig. vol maken; 2 verwezenlijken; 3 bekleden; 4 nakomen; ten volle doen; 5 vervangen):
1. zij waren vervuld met of van den H. Geest, er vol van zijn, Hand. 4 : 8, 13 : 9; van angst vervuld;
2. zijn hoop is nu vervuld, bevredigd;
3. een betrekking vervullen;
4. zijn plicht vervullen;
5. iems. plaats vervullen.
