verschrikte, h. (1), i. (2) verschrikt; in bet. 2 ook verschrok, i. verschrokken (1 schrik aanjagen; 2 verschrikt worden):
1. de knaap verschrikte het paard, deed schrikken;
2. wat was ik verschrikt.
Gepubliceerd op 11-11-2021
betekenis & definitie
verschrikte, h. (1), i. (2) verschrikt; in bet. 2 ook verschrok, i. verschrokken (1 schrik aanjagen; 2 verschrikt worden):
1. de knaap verschrikte het paard, deed schrikken;
2. wat was ik verschrikt.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: