verkneukelen, zich

betekenis & definitie

verkneukelde zich, h. z. verkneukeld (eig. de kneukels wrijven van voldoening, van pret; zich [innerlijk, in stilte] innig verheugen): z. verkneukelen van leedvermaak; zich in iets verkneukelen; ook: verkneuteren, zich, verkneuterde zich, h. zich verkneuterd: hij zat zich in die ruzie te verkneuteren.