lokte uit, h. uitgelokt (1 eig. naar buiten lokken; 2 fig. verlokken, verleiden tot; rechtst. door giften, beloften, misbruik van gezag, geweld, bedreiging of misleiding het plegen v. e. strafbaar feit opzettelijk bevorderen):
1. iem. het huis uitlokken;
2. het mooie weer lokt uit tot een wandeling; fig. je hebt het zelf uitgelokt; uitlokken tot vergelijking; een staking uitlokken; een besluit uitlokken.
