striemde, h. gestriemd (met een zweep, touw enz. een of meer striemen toebrengen aan; zo slaan, dat er een of meer striemen ontstaan; fig. scherp, gevoelig treffen, pijn doen): eig. iem. in het gezicht striemen; de regen, die haar (in) het gelaat striemde; fig. dat verwijt striemde hem ‘t hart; striemende woorden.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
