stokken

betekenis & definitie

I. stokte, h. gestokt (1 van bijen: in stokken, bet. 6 houden; 2 langs stokken doen groeien):

1. bijen stokken;
2. bonen stokken.

II. stokte, i. gestokt (blijven steken): in e. rede blijven stokken; mijn adem stokt.