hield stil, h. (1, 2, 3, 4), I. (2) stilgehouden (1 beweging verhinderen, doen ophouden; doen stil zijn; 2 stil blijven staan; 3 verzwijgen; 4 refl. geen beweging, geen gedruis maken, ook fig.):
1. hou je handen stil;
2. stilhouden voor de deur;
3. de verloving nog enige tijd stilhouden;
4. hou je stil, of ik sla; hij houdt zich in de laatste tijd erg stil, de publieke aandacht mijden; als scheidbare samenst. in één woord te schrijven: stilliggen, stilstaan enz.
